ผมว่าหลายๆ ท่านก็เป็นโรค “ดอง” หนังสือเหมือนผม
คือเราซื้อหนังสือมาเก็บไว้เยอะมาก
โดยที่ไม่มีโอกาสได้อ่าน ด้วยเหตุผลหลักๆ คือ “ไม่มีเวลา”
ซึ่งมันก็จริงแค่ส่วนหนึ่ง
เพราะหลายครั้ง ไม่ใช่ว่าเราไม่มีเวลา
แต่เราดันมี “ทางเลือก” ของกิจกรรมมากเกินไป
คือแทนที่จะเลือกอ่านหนังสือ
เราก็เลือกเล่นคอมพ์ เล่นมือถือ ฯลฯ แทน
ผมรู้สึกว่า ผมเริ่มต้นอ่านได้ยาก
เพราะมองมันอย่าง “เป็นทางการ” เกินไป
คือต้องเลือกโอกาส เลือกสถานที่ รออารมณ์
ก็เลยไม่ได้อ่านเสียที
หลังๆ มานี้ ผมพบที่ๆ หนึ่ง
ซึ่งเป็นที่ที่ผม “มีเวลา” แม้จะไม่มาก แค่ 3-5 นาที
แต่ก็เป็นเวลาที่อ่านหนังสือได้
นั่นคือในห้องน้ำ (ขณะทำธุระ)
แรกๆ ก็ไม่คิดอะไร แค่ซื้อหนังสือเล่มใหม่มา
เผลอติดมือเข้าไปด้วย แล้วก็ลืมไว้ในนั้น
ทุกครั้งที่เข้าไปทำธุระ มันไม่มีทางเลือกอะไรให้ทำมากนัก
ก็หยิบหนังสือที่ลืมไว้ ขึ้นมาอ่านไปทีละ 3-4 หน้า
แต่เพราะเข้าห้องน้ำทุกวัน บางวันหลายครั้ง
แว๊บเดียวผมก็อ่านหนังสือเล่มหนาเล่มนั้นจบ!
และแล้วมันก็มีเล่มต่อๆ ไปตามมา เรื่อยๆๆๆ
กลายเป็นว่าไม่กี่เดือนมานี้
เป็นช่วงเวลาที่ผมอ่านหนังสือได้มากที่สุด
ในรอบหลายปีเลยทีเดียว!
เช้านี้ก็เพิ่งได้อ่านไปสั้นๆ
เลยนึกขึ้นได้ มาเขียนแชร์ให้ทุกท่านได้รู้ด้วยดีกว่า
คงไม่ว่ากันที่เอาเรื่องในห้องน้ำมาเล่านะครับ
จริงๆ ผมว่าเราหาช่วงเวลาสั้นๆ แบบนี้ได้อีกเยอะเลย
ไม่ใช่แค่ในห้องน้ำแน่ๆ
และไปๆ มาๆ ผมว่า อ่านสั้นๆ แบบนี้
มันกลับจดจำและเข้าใจเนื้อหา
ได้ดีกว่าตอนที่นั่งอ่านยาวๆ ทีละเป็นชั่วโมงด้วย
เพราะเรายัง Awake เต็มที่ ไม่ทันง่วง
ปล. อ่านนิด… ชีวิตเปลี่ยนครับ!
ปีที่ผ่านมา ได้เรียนรู้ ผ่าน youtube ของคุณ เอ วันละ 2 ชั่วโมงได้ครับ
คือ ฟังบนรถตอนรถขับรถมาทำงาน และขับรถกลับ
เป็น 2 ชั่วโมงที่หาไม่ได้ที่บ้าน (เพราะกลับบ้านก็ต้องอยู่กับลูก)
อาทิตย์ละ 10 ชั่วโมงแนะ (บางวันได้มากกว่า 2 ชั่วโมงอีก) มีประโยชน์มากครับ ขอบคุณครับ